شیوع ویروس کرونا، بدجور دامان همه را گرفته؛ از کسب و کار های کوچکگرفته تا تولیدی های بزرگ…کسی نمی داند چه موقع علاج آن از راه می رسد یا حداقل شیوع آن رو به کاهش می گذارد. اما همه می دانند با رعایت نکات بهداشتی و ماندن در خانه می توان به نتایج امیدبخشی دست یافت. هر روز صبح تلویزیون، رادیو یا موبایل های خود را که روشن می کنیم، اولین پیام هایی که سرازیر می شوند در باره آمار مبتلایان به ویروس کرونا، خوشبختانه بهبود یافتگان و متأسفانه فوتی ها می باشد.
اما چرا با توجه به تذکر شدید دولت، وزارت بهداشت و ارگان های ذی ربط،آمارها همچنان بالاست؟!
برجسته ترین پاسخ این سؤال بر می گردد به عدم توجه ما به ماندن در خانه!موضوعی که باعث شده شیوع بیماری هر روز اوج بگیرد و عده ای بدون توجه به تذکرات آن را کم اهمیت جلوه دهند. همه و همه خانه را امن ترین مکان برای ما می دانند جایی که نه نیاز به دستکش داریم، نه نیاز به ماسک داریم و نه نیاز به سواس و تکرار مکررات بهداشتی هست. همانطور که قبلا هم اشاره کردم، قبول داریم این ویروس در بدترین موقع وارد کشور ما شد؛ از طرفیانتخابات مجلس شورای اسلامی و از طرفی هم تدارک برای سال جدید خورشیدی که این ویروس برنامه و پیش بینی های همه ما را نقش بر آب کرد.
ما می توانیم فعلا به سفر نرویم، می توانیم فعلا دورهمی نگیریم، می توانیم فعلا در میهمانی شرکت نکنیم،،، اما نمی توانیم موضوع ویروس کرونا را تا حدی نادیده بگیریم که عواقبش گریبان همه جامعه را بگیرد. دقت کنیم،هوشیار باشیم… ما علاوه بر اینکه در قبال خود و خانواده مان مسئولیت داریم، در قبال جامعه نیز مسئولیم تا خدایی ناکرده کسی را حتی به دردسر هم نیاندازیم.
قبول دارم که ماندن در خانه بمدت مدید برای همه ما سخت است، مخصوصاً که ایام نوروز باشد و حتی به یاد سال های گذشته نتوانیم در خانه خود نیز دور هم جمع شویم. اما چاره ای نیست! سلامتی ما، خانواده مان و جامعه از هرچیزی مهمتر است. یادمان باشد، تا جای ممکن روحیه خود را بالا نگه داریم و تغذیه سالم داشته باشیم و اجازه ندهیم استرس بر ما غلبه کند چراکه خود استرس باعث می شود سیستم ایمنی بدنمان ضعیف شده و مستعد بیماری های گوناگون باشد.
پس… به فکر آینده باشیم، فکر اینکه روزی می رسد که با توکل بر خدا و دستیابی به داروی درمان این ویروس، بر مشکلات فائق آمده ایم؛ به فکر این باشیم که چند سال بعد برای فرزندانمان این موضوع را تعریف کنیم تا بهتر و بیشتر بهداشت فردی را رعایت کنند تا دنیایی بهتر و زیباتر برای خودمان و اطرافیانمان بسازیم.
دست نوشت: امیر مزرعی
