شروعی دوباره

امروزه ما در اجتماعی زندگی می کنیم که می توان شانس و موفقیت خود را در زمینه های بی شماری امتحان کرد. کسی که نمی داند چه کند و هدف روشنی ندارد، هرگز نمی تواند موفق شود. اما داشتن اهداف و تمایلات واضح و روشن در زندگی، شانس موفقیت  را صد چندان می کند.

من آمده ام تا با عشق و علاقه ای که به شهرم دارم؛ دوباره بتوانم در خدمت مردم عزیز شهرم باشم و به شهر و کشورم خدمت کنم و آنان را از مسائل گوناگون شهری و اجتماعی در حدّ توان مطلع سازم.

امیدوارم این شروع، با همیاری شما عزیزان و نظرات، پیشنهادات و انتقاد های سازنده تان همراه باشد تا اصل کار شکل واقعی خود را پیدا کند.

تشکر - دست نوشت: امیر مزرعی

اِلِمان دروازه های شهر اوز جنب پارک مشفق

شهر اوز در دوره قدیم دارای تعدادی دروازه بوده و یکی از دروازه ها در نزدیکی پارک مشفق کنونی وجود داشته است.

این سازه احداث شده نمادی از دروازه های شهر می باشد که در سال 1397 توسط شهرداری اوز نصب گردید.

عکس و دست نوشت: امیر مزرعی

10 مهرماه سالروز ارتقاء بخش اوز به شهرستان

دهم مهرماه 1398 سالروز ارتقاء بخش کهن اوز به شهرستان را خدمت مردم این منطقه تبریک عرض می کنم و امیدوارم با همراهی هم و همگام بودن مسئولین، مسیر ارتقاء هرچه بیشتر شهرستان و منطقه را به سرعت طی کنیم.

در این راستا از مقام معظم رهبری، دولت تدبیر و امید، مسئولین، خیرین و تمامی کسانی که در راه ارتقاء بخش 71 ساله اوز به شهرستان قدم مثبت برداشتند، تشکر می کنم.

مختصری از دریاچه فصلی هیرم

 

دریاچه هیرم یکی از دریاچه های استان فارس است. این دریاچه که در بخش بیدشهر شهرستان اوز در جنوب استان فارس قرار دارد، 4 کیلومتر مربع مساحت و 3 متر عمق دارد که هرساله میزبان مهاجر آبزی و کنارآبزی از کشورهای همسایه شمالی می باشد. حدوداً سالانه 4 هزار پرنده به این دریاچه می آیند که در مدت زمان مشخص مردم این شهرستان و شهرستان های همجوار و همچنین از سراسر کشور جهت بازدید به این منطقه دیدنی می آیند. با وجود زیبایی بی نظیر و بکر بودن این منطقه، آب این دریاچه شور می باشد که در بین مردم قدیم منطقه برای استفاده های درمانی جهت رفع سوزن و خارش پوست از آن استفاده می کرده اند بطوریکه در آب آن شنا می کردند.
این دریاچه فصلی، حوزه آبریز وسیعی دارد که در بارندگی های زیاد سیرابش می کند اما از خود نیز چشمه آبگرم نیز دارد.

دست نوشت: امیر مزرعی
با کمک از سایت ویکی پدیا

با امید به آینده، کرونا را شکست دهیم!

شیوع ویروس کرونا، بدجور دامان همه را گرفته؛ از کسب و کار های کوچکگرفته تا تولیدی های بزرگ…کسی نمی داند چه موقع علاج آن از راه می رسد یا حداقل شیوع آن رو به کاهش می گذارد. اما همه می دانند با رعایت نکات بهداشتی و ماندن در خانه می توان به نتایج امیدبخشی دست یافت. هر روز صبح تلویزیون، رادیو یا موبایل های خود را که روشن می کنیم، اولین پیام هایی که سرازیر می شوند در باره آمار مبتلایان به ویروس کرونا، خوشبختانه بهبود یافتگان و متأسفانه فوتی ها می باشد.

اما چرا با توجه به تذکر شدید دولت، وزارت بهداشت و ارگان های ذی ربط،آمارها همچنان بالاست؟!

برجسته ترین پاسخ این سؤال بر می گردد به عدم توجه ما به ماندن در خانه!موضوعی که باعث شده شیوع بیماری هر روز اوج بگیرد و عده ای بدون توجه به تذکرات آن را کم اهمیت جلوه دهند. همه و همه خانه را امن ترین مکان برای ما می دانند جایی که نه نیاز به دستکش داریم، نه نیاز به ماسک داریم و نه نیاز به سواس و تکرار مکررات بهداشتی هست. همانطور که قبلا هم اشاره کردم، قبول داریم این ویروس در بدترین موقع وارد کشور ما شد؛ از طرفیانتخابات مجلس شورای اسلامی و از طرفی هم تدارک برای سال جدید خورشیدی که این ویروس برنامه و پیش بینی های همه ما را نقش بر آب کرد.
ما می توانیم فعلا به سفر نرویم، می توانیم فعلا دورهمی نگیریم، می توانیم فعلا در میهمانی شرکت نکنیم،،، اما نمی توانیم موضوع ویروس کرونا را تا حدی نادیده بگیریم که عواقبش گریبان همه جامعه را بگیرد. دقت کنیم،هوشیار باشیم… ما علاوه بر اینکه در قبال خود و خانواده مان مسئولیت داریم، در قبال جامعه نیز مسئولیم تا خدایی ناکرده کسی را حتی به دردسر هم نیاندازیم.

قبول دارم که ماندن در خانه بمدت مدید برای همه ما سخت است، مخصوصاً که ایام نوروز باشد و حتی به یاد سال های گذشته نتوانیم در خانه خود نیز دور هم جمع شویم. اما چاره ای نیست! سلامتی ما، خانواده مان و جامعه از هرچیزی مهمتر است. یادمان باشد، تا جای ممکن روحیه خود را بالا نگه داریم و تغذیه سالم داشته باشیم و اجازه ندهیم استرس بر ما غلبه کند چراکه خود استرس باعث می شود سیستم ایمنی بدنمان ضعیف شده و مستعد بیماری های گوناگون باشد.
پس… به فکر آینده باشیم، فکر اینکه روزی می رسد که با توکل بر خدا و دستیابی به داروی درمان این ویروس، بر مشکلات فائق آمده ایم؛ به فکر این باشیم که چند سال بعد برای فرزندانمان این موضوع را تعریف کنیم تا بهتر و بیشتر بهداشت فردی را رعایت کنند تا دنیایی بهتر و زیباتر برای خودمان و اطرافیانمان بسازیم.

 

دست نوشت: امیر مزرعی

با ماندن در خانه، سلامتی را به دیگران هدیه بدهیم!

چند وقتی است که با یک میهمان ناخوانده بنام ویروس کرونا مواجه شده ایم که متأسفانه سال جدید را نیز با وجودش آغاز کردیم؛ ویروسی که در ابتدا با علائم خفیف شبیه سرما خوردگی و آنفولانزا شروع می شود و در صورت عدم رسیدگی و استراحت می تواند تهدیدی برای فرد مبتلا و اطرافیان وی باشد.
از این رو بسیاری از متخصصان و پزشکان و در رأس آنها وزارت بهداشت، بطور مکرر از مردم درخواست دارند حتی الامکان در منازل خود بمانند و فقط برای امورات بسیار ضروری از منزل خارج شوند آن هم با دستکش، ماسک و مواد ضدعفونی کننده که البته هر سه مورد بدلیل هجوم مردم به داروخانه ها وبازار کمیاب شده است.

البته فراموش نکنیم، در موقع بسیار بدی این ویروس وارد کشور ما شد. زمانی که بسیاری از مردم برای سال جدید آماده می شدند تا به خرید آخر سال، رفتن به مسافرت و دید و بازدید بروند و از آن مهمتر کسبه ای که چشم انتظار روزهای پایانی سال بودند تا با فروش خوب، جانی دوباره بگیرند و بتوانندبه استقبال سال جدید بروند. همه اینها امیدهای مردم ایران بودند…
اما راه چاره چیست؟ آیا می توان باز هم مثل قبل پر جنب و جوش بود؟ آیازمان از دست رفته را می توان برگرداند؟
اندکی با خود فکر کنیم؛ البته که زمان از دست رفته بر نمیگردد، آن همهشور و اشتیاق برای جشن و پایکوبی شاید به این زودی ها برنگردد… اماواقعاً چاره این است که گوشه ای نشسته و کاسه چه کنم چه کنم دست بگیریم؟ قطعاً خیر! راه چاره این نیست که با سفر کردنمان هم سلامتی خود و هم سلامتی دیگران را به خطر بیندازیم؛ واضح تر بگویم، شاید بهترین و مطمئن ترین روش جهت عدم شیوع ویروس کرونا و غلبه بر این مشکل ماندن در خانه باشد. جملهء در خانه بمانیم که این روزها در رسانه ها و فضای مجازی نیز بسیار دیده و شنیده می شود شاید کلیشه ای باشد امّا ورای آن آرامش، سلامتی و آسودگی منتظر ما هستند.
در میانه های مطلبم به این موضوع اشاره کردم که الان نوروز است و همه ما به رسم هر ساله به دید و بازدید یا مسافرت می رویم، اما امسال فرق دارد.
شاید اسم آن را توفیق اجباری بگذاریم! می توان با یک تماس تصویری یا صوتی جویای حال اقوام، بزرگتر ها و آشنایان شد ولی لطفاً حتی الامکان به دید و بازدید نرویم تا شاید خدایی ناکرده حتی ترس وجود چنین ویروسی ما را اذیت نکند. ممکن است در این شرایط کسی نخواهد با ما رفت و آمد کند و معذوریتی داشته باشد، بهتر است مجال بدهیم و او را در تنگنا قرار ندهیم. بگذاریم از این مرحله سخت عبور کنیم، ان شاءالله وقت برای جبران سفر، دید و بازدید و دورهمی بیش از حد وجود دارد. این نکته را نیز فراموش نکنیم که سلامتی ما از هرچیزی مهمتر است و ما علاوه بر اینکه در قبال خود و خانواده مان مسئولیم، در قبال جامعه نیز مسئول هستیم.

 

دست نوشت: امیر مزرعی

نقش جوانان در پویایی جامعه

جوانان در هر جامعه ای نقشی تعیین کننده و اساسی در پیشرفت و سرزنده بودن آن جامعه دارند. به قول معروف هر جامعه یا گروهی که می خواهد کار مثمر ثمری انجام دهد باید از نیروی جوانان و البته تجربه‌ی بزرگان استفاده کند تا نتیجه کار به طور مطلوب حاصل شود.

همان‌گونه که می بینیم، در هر شهر یا کشوری که از جوانان و توانایی های آن‌ها بخوبی استفاده می شود، عملکردها و نتایج نیز بسیار درخشان تر جلوه می‌دهد.

از این رو و بنابر احساس جامعه و مردم شهر اوز، این نیاز را مبرم دانستند و خواهان جان گرفتن و فعالیت گسترده اجتماعی جوانان در جامعه بودند، به‌طوری که در شوراهای چهارم و پنجم، این جوانان بودند که برنده میدان‌ انتخاباتی شدند و راه را برای فعالیت گروه های فعال و علاقه مندان اجتماعی باز کردند و تا حد زیادی پویایی و سرزندگی را در شهر رونق بخشیدند؛ به‌گونه ای که پس از انتخابات شورای چهارم شاهد فعالیت گروه های اجتماعی بودیم و از دل یکی از همین انجمن ها، یاوران شورا تشکیل شد که همگام با اعضای شورا برای راحتی مردم عزیز اوز در مناسبت های شهری و کشوری همراه و همیار مردم بودند.

همین شورای پنجم که در سال دوم  فعالیت شورا ریاست آن و ریاست یکی از مهمترین کمیسیون های شورا (کمیسیون اجتماعی-فرهنگی) را بر عهده دارد که محور برگزار کننده همایش روز بخش اوز بود؛ یکی دیگر از اعضای شورا برای اولین بار به‌عنوان نماینده شهرستان لارستان در شورای استان فارس و سخنگوی آن شورا حضور فعال دارد و خدمات ایشان به شهر اوز و شهرستان لارستان بر هیچکس پوشیده نیست.

اعتماد به جوانان یعنی همین گروه های مردم نهاد اجتماعی، فرهنگی و رزشی که هر کدام در راستای فعالیت و اهداف خود، به خوبی ظاهر شده اند.  انجمن نواندیشان که متشکل از جوانان مسئولیت پذیر است علاوه بر فعالیت اجتماعی، دو بار همایش جوانان موفق اوز را به‌خوبی انجام داد؛  اعتماد به جوانان یعنی جوانی که ریاست شورای حل اختلاف اوز را بر عهده دارد؛ یعنی انجمن طبیعت گردی تاگاره که بذر بادام کوهی را در بیابان های اوز می کارند و این فرهنگ خوب را ترویج می دهند؛ یعنی کارگروه پایتخت کتاب که با زحمات خود، شهر اوز را بعنوان شهر خلاق کتاب معرفی کردند.

تمام این فعالیت ها و حضور جوانان مرهون دید و تلاش افرادی است که معتقدند زمینه برای حضور جوانان فعال و علاقه مند باید فراهم شود تا جامعه ای پویا و شاداب داشته باشیم؛ و این یعنی پیشرفت…

این گزارش را تقدیم می کنم به تمامی جوانان اوزی که خالصانه و بی چشمداشت، به هر نحوی برای شهر و جامعه خود قدم بر می‌دارند؛ البته مهم نیست این قدم ها بزرگ باشند یا کوچک…

مهم نیت پاکی است که جوانان ما با پشتکار و تکیه بر توانایی های خود آن را به سرانجام می رسانند.

لازم به ذکر است که انجمن های دیگری هم در عرصه های مختلف فعالیت‌های چشمگیر و خوبی دارند که اگر اسم آنها در این مطلب ذکر نشد، دلیل بر عدم فعالیت آن‌ها نمی باشد.

 

دست نوشت: امیر مزرعی

3 عکس از طبیعت میرالیاس اوز

یک پیشنهاد به شهرداری راجع به پیاده روها

قدم زدن در کوچه و خیابان بصورت فردی یا جمعی، حس خوبی را به انسان می دهد؛ حسی که همراه با آرامش و اندکی بیرون راندن خستگی از بدن می باشد.

به همین دلیل است که معمولاً پزشک ها و افراد دانا، توصیه می کنند که در هنگام رفع خستگی و کاهش استرس یا ناراحتی، قدم زدن می تواند یکی از گزینه های مثمر ثمر باشد.

در خیابان ها و کوچه های شهر که قدم می زنیم، در بعضی مسیرها پیاده روها و درخت ها بسیار تمیز و زیبا چیده شده اند، اما در بعضی مسیرهای دیگر پیاده روها از کیفیت مطلوب و مناسبی برخوردار نیستند و البته درخت ها در آن مسیر نیز بدرستی هرس نشده اند.

برای مثل خیابان جنگجو که محل آزمون راهنمایی و رانندگی می باشد، فقط یکطرف خیابان پیاده رو دارد و طرف دیگر خبری از پیاده رو مناسب نیست؛ یا خیابان ملت حد فاصل فلکه بادگیر تا روبروی مخابرات که پیاده رو سمت قبرستان قدیمی (ومدرسه یادگاری) کلاً با آسفالت پوشش داده شده است و درخت ها هم نامرتب هستند که با یک روز هرس کردن این درخت ها می توان به زیبایی آنان را آراسته تر کرد.

البته این دو مورد بود که قطعاً موارد دیگری نیز می باشد که دارای چنین وضعیتی می باشد و لازم به پیگیری است.

لذا ضمن حمایت از شهرداری محترم اوز، از این مجموعه تقاضا می شود به این موضوع هم نظری داشته باشند تا از لحاظ زیبایی شهری روز به روز پیشرفت کنیم و بهداشت شهری تا جایی که در حیطه وظایف شهرداری است به نحو احسن صورت گیرد.

 

دست نوشت: امیر مزرعی

قوت قلب تیم ملی باشیم

در این یک هفته اخیر، دنیا درگیر پوشش اخبار مبنی بر دیدار رئیس جمهور آمریکا با رهبر کره شمالی بود و تا حدودی سایه این اخبار بر دنیای ورزشی هم سنگینی می کرد تا جایی که اذهان مردم کمی از ورزش و جام جهانی فاصله گرفته است.

به هر حال وارد بحث ورزشی می شویم؛ بحثی که تیم های شرکت کننده با شور و اشتیاق و امیدهای فراوان در این مسابقات به رقابت می پردازند تا افتخاری برای کشورشان بدست آوردند. البته باید قبول کنید در مورد تیم ملی ایران کمی با نامهربانی و نا امیدی صحبت می شود؛ درست است تیم ملی ایران در گروه مرگ جام جهانی ۲۰۱۸ قرار دارد و بازی های بسیار دشواری پیش رو دارد، اما بیایید این تیم را باور داشته باشیم.

این تیم ملی همان تیمی است که در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل با اقتدار در برابر نیجریه تساوی کرد، نیجریه ای که بازیکنانش قدرت بدنی فوق العاده بالایی دارند؛ در برابر آرژانتینی به میدان رفت که ستاره هایش ۹۰ دقیقه مغلوب دفاع مستحکم ما شدند و نهایتاً در اثر اشتباه فردی و خستگی تیم بود که مسی ستاره آرژنتینی دروازه ما را باز کرد؛ در برابر بوسنی-هرزگوین بود که تقریباً تیم ملی ایران شانسی برای راهیابی خود به مرحله بالاتر نمی دید و از لحاظ روحی خسته بودند که در نهایت نتیجه را واگذار کرد.

به هر حال وقتی گشت و گذاری در شبکه های اجتماعی می زنیم، می بینیم بعضی از مردم تیم ملی را از قبل شکست خورده می دیدند، همانگونه که در مقابل آرژانتین در جام جهانی ۲۰۱۴ شکست خورده می دیدند، اما بازیکنان ما با قدرت جلوی نائب قرمان جام جهانی ایستادند و چه بسا چند موقعیت عالی را نیز از دست دادند.

بیاییم کمی به تیم فوتبال کشورمان ایمان داشته باشیم، این بازیکنان ستاره های لیگ برتر کشورمان و البته لیگ های معتبر اروپا، آسیا و آمریکا هستند. ما تیمی داریم که چندین سال تیم اول آسیا بود و با توجه به امکانات موجود در این مرحله ماندن واقعاً هنر می خواهد. در قاره ای که کره جنوبی در جام جهانی ۲۰۰۲ به مقام چهارمی رسید، بسیاری از تیم ها از اسم ژاپن می ترسند، استرالیا را یک تیم اروپایی می بینند… اما اسم ایران که می آید همین تیم های بزرگ آسیا بسیار حساس تر و دقیق تر فوتبال ایران را آنالیز می کنند.

انتظار نداریم از گروه صعود کنیم (البته چه بسا این اتفاق بسیار خوب رخ دهد) اما حداقل انتظار این را داریم که بازی چشم نوازی از تیم فوتبال کشورمان ببینیم و دنیا به فوتبال ما احترام بگذارد.

چیزی نمانده، همین جمعه در مقابل مراکش به میدان می رویم و امیدواریم تیم قدرتمند آسیا بتواند قهرمان جام ملت های آفریقا را شکست دهد تا مسیر برای شگفتی سازی هموار شود.

 

دست نوشت: امیر مزرعی

کرمانشاه تسلیت

وقوع زلزله ۷.۳ ریشتری در غرب ایران استان کرمانشاه و جان باختن تعدادی از هموطنان عزیزمان را خدمت ملت ایران تسلیت عرض می کنیم.

با آرزوی صبر برای بازماندگان و شفای عاجل برای مجروحان

خداوند ایران و تمام بلاد اسلامی را در پناه خود قرار دهد